loading icon

Αιγαίο: Ταυτότητες + Διαδρομές

Αιγαίο:
Ταυτότητες + Διαδρομές
Ομαδική έκθεση
25 Ιουνίου - 17 Σεπτεμβρίου 2016
Πόρος

Γιάννης Αδαμάκος
Μιχάλης Κατζουράκης
Δημοσθένης Κοκκινίδης
Αλέκος Κυραρίνης
Τάσος Μαντζαβίνος
Εμμανουήλ Μπιτσάκης
Kωνσταντίνος Ξενάκης
Σωτήρης Σόρογκας
Γιάννης Ψυχοπαίδης

Το σημερινό κοινωνικό και ιστορικό γίγνεσθαι φέρνει στην επιφάνεια ερωτήματα και προβληματισμούς οξείς, με κατανόηση ελλιπή ή και ανύπαρκτη. Η εποχή την οποία διανύουμε ως άτομα και ως πολίτες, μας επιτάσσει θεματικές που υπερβαίνουν την εμπειρία μας, συχνά και την αντίληψή μας. Στην χώρα μας η ανάγκη για απαντήσεις, για μια πρόταση ερμηνείας, είναι αισθητή και αυξητικά πιεστική. Χρειάζεται επιτακτικά η υπερβατική παρέμβαση της Τέχνης.

Η γκαλερί Citronne, ως φορέας πολιτισμικής διαχείρισης, αποσκοπεί να λειτουργήσει ως φόρουμ για ανταλλαγή εικαστικών ιδεών και απόψεων. Με το σκεπτικό αυτό, η έκθεση επικεντρώθηκε σε μια θεματική, διαχρονικά επίκαιρη, η οποία επί των ημερών μας έχει λάβει ευρύτατες διαστάσεις. Το «Αιγαίο», η θάλασσά μας, έχει μια μακρά ιστορία ζωής και μετακινήσεων, ειρήνης και πολέμων, βιοπορισμού και ταξιδιών, εργασίας και βιωμάτων. Η έκθεση «Αιγαίο: Ταυτότητες + Διαδρομές» συγκεντρώνει ένα σύνολο από εικαστικές οπτικές πάνω σε αυτή την θεματική-προβληματική, την οποία κλήθηκαν να σχολιάσουν εννέα σύγχρονοι καλλιτέχνες: ο Γιάννης Αδαμάκος, ο Μιχάλης Κατζουράκης, ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, ο Αλέκος Κυραρίνης, ο Τάσος Μαντζαβίνος, ο Εμμανουήλ Μπιτσάκης, ο Κωνσταντίνος Ξενάκης, ο Σωτήρης Σόρογκας, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Επιπλέον, οι εκτιθέμενες εικαστικές δημιουργίες συμπληρώνονται από ποιητικές παραπομπές, με επιλογή των καλλιτεχνών, ως πρόσθετη απεικόνιση της πραγματικότητας. Ταυτοχρόνως, όμως, οι αναφορές αυτές κινούνται ελεύθερα και ανεξάρτητα από το εικαστικό έργο. Δεν συνιστούν, δηλαδή, αφορμή για την εικαστική δημιουργία, αλλά συνειρμική αναφορά του καλλιτέχνη, όπως προκύπτει από τις ποικίλες αναγνωστικές του μνήμες γύρω από το Αιγαίο. Ο εικαστικός και ο ποιητικός λόγος λειτουργούν ως δίπτυχο, ώστε να αναδειχθεί η κομβική σημασία του Αιγαίου στον προσδιορισμό της ελληνικής ταυτότητας.

Έργα

σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν…

Σωτήρης
Σόρογκας
σπασμένα ξύλα από ταξίδια που δεν τέλειωσαν...
21 Ιουνίου - 30 Ιουλίου 2014
Πόρος

Από τα σπουδαστικά του χρόνια ο Σωτήρης Σόρογκας κινείται γύρω από την ιδέα της φθοράς: ερείπια, σκουριές, κατεστραμμένα καΐκια είναι η προσφιλής μόνιμη θεματολογία στα έργα του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Η έκθεση στην γκαλερί Citronne, επικεντρώνεται στην πιο πρόσφατη ενότητα της δουλειάς του. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει τα επιπλέοντα ξύλινα απομεινάρια, τις ρημαγμένες βάρκες, τα σπασμένα ξύλα στα καρνάγια που ακουμπούν στην άμμο ή στους βράχους - πάντα κοντά στο νερό. Η απτή φθορά και η αποσύνθεση των υλικών συμβολοποιούν τον χρόνο που φεύγει, την ζωή που φθίνει. Τα σκόρπια, άχρηστα, σπασμένα και φθαρμένα θραύσματα βγαίνουν από το περιβάλλον τους και τοποθετούνται σε μεγάλους καμβάδες, στο κέντρο. Παρουσιάζονται εμφατικά, σε γκρο πλαν, ως απόρροια από μια σχολαστική παρατήρησηρη και λεπτομερή σχεδίαση. Το φάσμα των χρωμάτων είναι περιορισμένο: μαύρο, γκρίζο, καφέ της σκουριάς, σε αντιπαράθεση με το απαστράπτον λευκό φόντο. Τα ίχνη από το μπλε χρώμα ανάμεσα στα αντικείμενα και το φόντο υπονοούν τη παρουσία της θάλασσας, Ο φωτογραφικός ρεαλισμός και το χαρακτηριστικό άσπιλο ύφος του καμβά προσθέτουν στην εικόνα μία υφή ντοκουμέντου, η οποία εντείνεται με την κυριολεκτική περιγραφική φύση του τίτλου. Τα στοιχεία αυτά αντιπαρατίθενται στην ποιητική υφή των έργων και μετατρέπουν τα απεικονιζόμενα αντικείμενα σε σύμβολα. Κυριαρχεί μια μορφοποιημένη αίσθηση μελαγχολίας, μια βαθιά σιωπή, καθώς τα μνημειακά αντικείμενα λειτουργούν ως αναφορές στο πέρασμα του χρόνου - ακόμα και στον θάνατο. Η ονειρική ατμόσφαιρα τους προσδίδει μεταφυσική διάσταση.

Η πρώτη έκθεση του Σόρογκα το 1972 ήταν αφιερωμένη στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη, καθώς «...η ποίησή του είναι λιτή, μεστή, και έχει μια σπάνια νοηματική και εκφραστική πυκνότητα... συνύπαρξη του μεγαλείου και της φτώχειας, του αιώνιου και του φθαρτού, του άχρονου και ασύνορου, με τον ασφυκτικά κλειστό χώρο του σήμερα».
Σαράντα χρόνια αργότερα, ο Σεφέρης επανέρχεται και σηματοδοτεί και αυτήν την τελευταία έκθεση.

Έργα

Σωτήρης Σόρογκας

Σωτήρης
Σόρογκας
Σωτήρης Σόρογκας
20 Ιουνίου - 22 Ιουλίου 2009
Πόρος

Στην εικονογραφία του Σόρογκα πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν τα παλιά ξύλα και τα σκουριασμένα μεταλλικά εξαρτήματα. Σκόρπια, άχρηστα, σπασμένα και φθαρμένα θραύσματα βγαίνουν από το περιβάλλον τους και τοποθετούνται σε μεγάλους καμβάδες, στο κέντρο. Παρουσιάζονται εμφατικά, σε γκρο πλαν, ως απόρροια από μια σχολαστική παρατήρηση και λεπτομερή σχεδίαση. Το φάσμα των χρωμάτων είναι περιορισμένο: μαύρο, γκρίζο, καφέ της σκουριάς, κόκκινο έρχεται σε αντίθεση με το απαστράπτον λευκό φόντο. Τα ίχνη από το μπλε χρώμα ανάμεσα στα αντικείμενα και το φόντο υπονοούν την παρουσία της θάλασσας. Ο φωτογραφικός ρεαλισμός και το χαρακτηριστικό άσπιλο ύφος του καμβά προσθέτουν στην εικόνα μία υφή ντοκουμέντου, η οποία εντείνεται με την κυριολεκτική περιγραφική φύση του τίτλου. Τα στοιχεία αυτά έρχονται σε έντονη αντίθεση με την ποιητική υφή του Σόρογκα και μετατρέπουν τα απεικονιζόμενα αντικείμενα σε σύμβολα.

Έργα