loading icon

AMVRAKIA.MIA

Πάνος
Χαραλάμπους

Η CITRONNE Gallery – Aθήνα, παρουσιάζει την ατομική έκθεση AMVRAKIA.MIA του Πάνου Χαραλάμπους. Πρόκειται για μία εγκατάσταση αποτελούμενη από ηχητικά γλυπτά, επιτοίχια έργα και βίντεο. Μοτίβα που διατρέχουν όλο το ερευνητικό, βιωματικό έργο του καλλιτέχνη αλληλοσυμπληρώνονται για να ενεργοποιήσουν νέους, σύγχρονους συσχετισμούς. Προκύπτει έτσι μία «επιτελεστική τοπιογραφία», ένα «tableau vivant», μία σύνθεση από υλικά και άυλα ντοκουμέντα: ήχοι, ύλη, μνημονικά στοιχεία, εντυπώσεις και αρχειακό υλικό που παραπέμπουν σε μία παρελθούσα αγροτική - ψυχαγωγική παραγωγή. Η in situ εγκατάσταση AMVRAKIA.MIA που εκτείνεται κατά μήκος της CITRONNE Gallery δημιουργεί μία αντιπαράθεση ανάμεσα στον κλειστό χώρο ενός αστικού διαμερίσματος και το εκτενές της αγροτικής υπαίθρου καθώς και ένα πλέγμα σχέσεων που δεν επιστρέφει στο παρελθόν αλλά το επικαιροποιεί.

Έργα

Επιγραφόμενα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου

Πάνος
Χαραλάμπους
Επιγραφόμενα
27 Μαΐου - 31 Οκτωβρίου 2022
Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου

Το καλοκαίρι του 2022, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου φιλοξενείται η περιοδική έκθεση του Πάνου Χαραλάμπους «Επιγραφόμενα», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του ΥΠΠΟΑ για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων. Η έκθεση αυτή διοργανώνεται σε συνεργασία με την CITRONNE Gallery και αποσκοπεί να αναδείξει την συνέχεια και την διαχρονικότητα της Τέχνης, προβάλλοντας μια «ερμηνευτική» άποψη, μια συμπληρωματική οπτική, όπως προτείνεται από ένα σύγχρονο εικαστικό. “Τα επιγραφόμενα” είναι μια εικαστική σπουδή στην επιγραφή. Ο καλλιτέχνης Πάνος Χαραλάμπους θεωρεί ότι “η χρήση της γραφής (γράμματα, λέξεις, ονόματα, αριθμοί, πράξεις, χρονολόγια) πάνω σε φύλλα καπνού, ωθεί σε μια προβληματική διαφορική ανάγνωση μεταξύ γραφής και αναπαράστασης…ένα Αρχείο που ερευνά και γιορτάζει τον καπνό ως πολιτισμικό επιβίωμα.”
Η έκθεση εστιάζει και αναφέρεται στην μνήμη της επι-γραφής. Ο καλλιτέχνης Πάνος Χαραλάμπους χρησιμοποιεί φύλλα καπνού ως χαρακτικές επιφάνειες. Η εύθραυστη αυτή πρωτογενής ύλη, σε αντίθεση με το ανθεκτικό υλικό της Αρχαιότητας, καθιστά την επιγραφή ρευστή, παροδική, αλλοιώσιμη, θνησιγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για μονιμότητα και αιωνιότητα στον λόγο- αλλά ούτε και στα αναγραφόμενα πρόσωπα. Οι αβάσταχτοι ρυθμοί της Ιστορίας δεν επιδέχονται σταθερές αναφορές. Έτσι, τα όσα επιγράφονται σε φύλλα καπνού δεν αποκτούν βάθος χρόνου, αλλά παραμένουν ενεργά σε μία υποχρεωτικά πρόσκαιρη επικαιρότητα. Ταυτοχρόνως, όμως, ίσως ως αντίβαρο, ο καλλιτέχνης υπενθυμίζει και την συνέχεια, την αντοχή στον χρόνο: παραπέμπει συνειδητά στην παραδοσιακή καλλιέργεια και στα προϊόντα του καπνού, ένα βίωμα το οποίο σηματοδότησε πολιτισμικά την καθημερινότητα, την ελληνική και όχι μόνον. Τα "επιγραφόμενα" αρχειοθετούν λειτουργικά την μνήμη, αλλά και το εφήμερο της εποχής μας, τα στοιχεία της οποίας μοιάζουν περισσότερο "ἔπεα πτερόεντα" παρά "κτῆμα ἐς ἀεὶ”.

Έργα