Αποκαλύφθηκε η οπτική ταυτότητα του 27ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο ξεκινά στις 6 Μαρτίου, με την παρουσίαση των αφισών που σχεδίασε ο Δημήτρης Αναστασίου.

Ένα ταξίδι στο ελληνικό τοπίο, αλλά και σε πόλεις του μέλλοντος, πραγματοποιούν οι φιγούρες που απεικονίζονται στους τρεις ζωγραφικούς πίνακες που συνθέτουν τα πόστερ του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Χωρίς να βλέπουμε ποτέ τα πρόσωπά τους, οι άνθρωποι στις αφίσες του Φεστιβάλ κοιτάζουν μπροστά, προς αυτό που έρχεται. Τα τρία ζωγραφικά έργα συνομιλούν με τα αφιερώματα και τις θεματικές της φετινής διοργάνωσης. Με τα λόγια του ζωγράφου: «Οι τρεις ζωγραφιές συνθέτουν μια αφήγηση σε τρία μέρη. Αν μπουν στη σειρά, καθεμιά συνεχίζει την προηγούμενη. Η πρώτη και η δεύτερη (που δείχνουν ένα χωράφι και μια επαρχιακή πόλη της δεκαετίας του 1960) αναφέρονται στο ελληνικό τοπίο. Η τρίτη (που παρουσιάζει μια πόλη παράδοξη, φανταστική – ουτοπική ή δυστοπική) παραπέμπει στην τεχνητή νοημοσύνη. Οι θεατές, σαν χρονοταξιδευτές, ταξιδεύουν μέσα στα τοπία αυτά».

Άποψη των αφισών του Δημήτρη Αναστασίου

A Cabinet of Curiosities: Η πρώτη παραγωγή του MOMus - Μουσείου Άλεξ Μυλωνά για το 2025, σε επιμέλεια Γιάννη Μπόλη, με 78 εικαστικούς, ανάμεσά τους οι Χριστίνα Μήτρεντσε, Παντελής Χανδρής, Πάνος Χαραλάμπους.

Το απροσδόκητο, το αμφίσημο και το αινιγματικό, το φανταστικό και το γκροτέσκο λειτουργούν ως εννοιολογικό και χωροταξικό πλέγμα για την έκθεση με τίτλο «a Cabinet of Curiosities» που παρουσιάζεται στο MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, από τις 13 Φεβρουαρίου έως τις 31 Αυγούστου 2025. Τον χώρο περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου στο Θησείο, στην Αθήνα, «καταλαμβάνουν» 78 εικαστικοί με ζωγραφικές και χαρακτικές συνθέσεις, γλυπτά, κατασκευές και βίντεο –έργα εξαιρετικά ποικίλα ως προς το ύφος, τα υλικά, τις ποιότητες, την ευαισθησία, τις εικαστικές τους αξίες και την αισθητική που προκρίνουν.

Τα cabinets of curiosities, τα οποία εμφανίζονται στην Ευρώπη την περίοδο της Αναγέννησης, γίνονται συνώνυμο της συλλεκτικής μανίας, της αισθητικής απόλαυσης και της έκπληξης με τα θαυμαστά και τα σπάνια εκθέματά τους: από έργα τέχνης, αρχαιότητες, παράξενα και «εξωτικά» τεχνουργήματα μακρινών πολιτισμών, επιστημονικά εργαλεία και όργανα έως εκθέματα που προέρχονται από τον φυσικό κόσμο ή σχετίζονται με την ιατρική, τη ζωολογία, τη βοτανική, τη γεμολογία, την ορυκτολογία και την αστρολογία, αλλά και με τις αποκρυφιστικές επιστήμες, την αλχημεία και τη μαγεία. Τα εν λόγω «ερμάρια»/cabinets, τα οποία χαρακτηρίζονται ως πρόδρομοι των σύγχρονων μουσείων, διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της δυτικής αντίληψης για το «άλλο», αλλά επιπλέον πρόσφεραν ένα αισθητικό, κοινωνικό, ανθρωπολογικό αλλά και πολιτικό πεδίο με πολλά ερευνητικά οφέλη.

Στο σύγχρονο, διευρυμένο Cabinet of Curiosities στο MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, σε μια πολλαπλή σύνδεση εικόνων και πραγματικοτήτων, τα έργα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, ανοίγονται σε διαφορετικούς κόσμους, χρόνους και περιοχές και αφηγούνται ιστορίες με ευρηματικό και πρωτότυπο τρόπο γύρω από θέματα όπως η ζωή και ο θάνατος, η φύση και η τεχνολογία, η ματαιότητα και το παράδοξο, η βία και η απειλή, ο μύθος και το όνειρο, η ερωτική επιθυμία και η σεξουαλική ορμή.

Η έκθεση «a Cabinet of Curiosities» λειτουργεί ως μια πρόταση-πρόκληση για ένα σύγχρονο, νέο «ερμάριο» που, αν και φαινομενικά δημιουργεί τον φόβο του κενού (horror vacui), εντούτοις μπορεί να λειτουργήσει ως αφετηρία για μια νέα θεώρηση του παρόντος που ζούμε.

Επιμέλεια: Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της τέχνης, Προϊστάμενος Τμήματος Σύγχρονης Γλυπτικής, MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά

Εγκαίνια: 13.02.2025, 17:00-21:00 - Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00, Πέμπτη: 10:00-21:00 - MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Πλ. Αγίων Ασωμάτων 5, 105 54 Αθήνα

Σε επιμέλεια των Φίλιππου Τσαγκρίδη Παναγόπουλου και Κατερίνας Χατζή, το έργο του Στήβ Γιανάκου θα παρουσιαστεί για 7 ημέρες (11 Φεβρουαρίου – 17 Φεβρουαρίου, 2024), δίπλα σε έργα καλλιτεχνών από διαφορετικά πεδία και γενιές, στον νέο χώρο Carco Parking.

Το Carco Parking λίγο πριν την έναρξη της λειτουργίας του, διοργανώνει την εικαστική ομαδική έκθεση Ephemeral Party - την πρώτη και τελευταία έκθεση που θα διοργανωθεί ποτέ σε αυτόν τον χώρο. Η έκθεση Ephemeral Party αναδεικνύει έναν καθημερινό χώρο δημόσιας χρήσης ως ζωντανό πεδίο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών. Προσφέρει μια αναστοχαστική ματιά στην έννοια του εφήμερου υπό το πρίσμα των ονείρων, του χρόνου και των αναμνήσεων. Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση 19 καλλιτεχνών και περιλαμβάνει έργα διαφόρων μέσων και υλικών (ζωγραφική, γλυπτική, βίντεο, εικαστικές εγκαταστάσεις, επιτελεστικές δράσεις). Έργα των Γιώργου Μπουζιάνη, Γιάννη Τσαρούχη και ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη συνομιλούν με μοντέρνους και σύγχρονους καλλιτέχνες της εγχώριας και διεθνούς σκηνής.

Η έκθεση Ephemeral Party προέκυψε ως απάντηση σε θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από την τέχνη στη δημόσια σφαίρα. Το parking νοηματοδοτείται εκ νέου, υπενθυμίζοντάς ότι η τέχνη μπορεί να αναδυθεί από τα πιο αναπάντεχα μέρη, είναι ανοιχτή, προσβάσιμη και απευθύνεται σε όλους χωρίς περιορισμούς. Ο χώρος εκτείνεται σε τρία υπόγεια επίπεδα και λειτουργεί ως αναπόσπαστο κομμάτι της έκθεσης που εντείνει τη δυναμική της. Το κοινό καλείται να περιπλανηθεί στον χώρο και να ανακαλύψει έργα που "κρύβονται" σε απρόσμενες γωνίες.

Σύλληψη ιδέας: Φίλιππος Τσαγκρίδης Παναγόπουλος
Επιμέλεια: Φίλιππος Τσαγκρίδης Παναγόπουλος & Κατερίνα Χατζή

Στηβ Γιανάκος, My Place is Real Tiny, 1985, ακρυλικό σε καμβά, 162.6x137.2 εκ., Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου.