loading icon

Σχετικά με τον καλλιτέχνη

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε ζωγραφική στην Academia di Belle Arti της Ρώμης (1973-1976) και αρχιτεκτονική στην Arte Scuola di Architettura του Πανεπιστημioυ της Πεσκάρα (1976-1981), όπου ξεκίνησε την καριέρα του με εκθέσεις και περφόρμανς. Το 1982, αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (Δεσμός) και συμμετέχει στα Europalia ’82, στο Βέλγιο. Το 1983 στη Λευκωσία κατασκευάζει ένα μεγάλο γλυπτό από γυάλινες πλάκες, με τίτλο Ποιητής, το οποίο θα τοποθετηθεί στην Πύλη της Αμμοχώστου. Από αυτή την εμπειρία θα προέλθει και ο πολυσυζητημένος Δρομέας της Αθήνας, γλυπτό ύψους 8 μέτρων από γυαλί και μέταλλο, που τοποθετήθηκε αρχικά (1988) στην Πλατεία Ομονοίας και αργότερα (1994) μεταφέρθηκε στην πλατεία της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Το 1987 έλαβε μέρος στην Μπιενάλε του Sao Paulo και συμμετείχε δυο φορές στην Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993 εκπροσωπώντας την Ιταλία και το 1999 μεταξύ των εκπροσώπων της Ελλάδας. Την ίδια χρονιά εξελέγη καθηγητής στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πολλά έργα του έχουν βραβευτεί. Ο ίδιος τιμήθηκε για την καλλιτεχνική του προσφορά στην Ιταλία, με τον τίτλο του Cavaliere dell’Ordine della Stella della Solidarieta Italiana de la Republica Italiana (2004) και με το βραβείο Segno d’Oro (2007). Το 2009 εκδόθηκε μονογραφία για το έργo του.

Σχετικά με την έκθεση

Η έκθεση αυτή αποσκοπεί να παρουσιάσει και να τεκμηριώσει τις επεμβάσεις του Βαρώτσου σε διεθνές επίπεδο. Στην έκθεση «Γλυπτικά Παλίμψηστα» παρουσιάζεται αρχειακό υλικό: φωτογραφίες, σχέδια εφηρμοσμένων επεμβάσεων (Πύλη Αμμοχώστου, αρχαιολογικός χώρος της Κύμης στην Νάπολη, Κάστρο της Ροκασκαλένια, Μόρτζια, Δελφοί, Γεράκι Λακωνίας), τρισδιάστατες προτάσεις/μελέτες (πλατεία Augusto Imperatore, Μετέωρα). Παρουσιάζονται, επίσης, γλυπτά του καλλιτέχνη, σε άμεση σχέση με τις επεμβάσεις αυτές.

Ένας γιγάντιος κώνος από γυαλί και μέταλλο, το κομβικό έργο / επέμβαση του Βαρώτσου στο ελληνικό θέατρο της Αρχαίας Κύμης, την πρώτη ελληνική αποικία στην Δύση, συνδέει τα δύο μέρη της έκθεσης στην συμπληρωματική τους λογική.