Σχετικά με τον καλλιτέχνη
Σχετικά με την έκθεση
Με μια παλίμψηστη εικαστική γραφή, με προσωπικά νοήματα και συλλογικές μνήμες, ο Αλέκος Κυραρίνης καταπιάνεται με μία σύνθετη, αυστηρά προσωπική αναζήτηση. Στην εικαστική του γλώσσα κυριαρχεί ο «δράκος», το σύμβολο του κακού. Από την αρχαία ελληνική μυθολογία ο «δράκων» φοβερίζει, απειλεί, καταστρέφει - έως ότου συναντήσει τον λυτρωτή, τον ελευθερωτή, υπό την μορφή ενός ήρωα, ενός ανδρείου, ενός Αγίου. Ο «δράκων» παραπέμπει στα αρχαία μυθικά τέρατα, την Μέδουσα και την Λερναία Ύδρα· αλλά και στον όφι του προπατορικού αμαρτήματος, στους δρακοκτόνους Βυζαντινούς Αγίους, στο φτερωτό ερπετό - πειρασμό των ερημιτών και των μοναχών, στον «κατηραμένο όφι» του Καραγκιόζη, στον δράκοντα των λαϊκών τραγουδιών και παραμυθιών. Η «Καρδία Νήφουσα», ευχή, προσευχή και στόχος, είναι το επίτευγμα της πάλης εναντίον του κακού, του πονηρού, του διαβολικού.
Η πίστη, η Ορθοδοξία, ως ζώσα εμπειρία, παρουσιάζεται μέσα από τα αναγνωρίσιμα διακριτικά της στοιχεία, όλα προϊόντα βιωματικής εμπειρίας, πνευματικής και σαρκικής. Οι αισθήσεις αφυπνίζονται με τις αγιογραφικές εικόνες, το βυζαντινό μέλος, τα κεριά και το λιβάνι, την προσκύνηση, τη θεία κοινωνία και το αντίδωρο. Ο δράκων εξορκίζεται διά της πίστης, η αρετή κυριαρχεί, η ψυχή ηρεμεί, η καρδία «νήφει».