loading icon
Αλέκος Κυραρίνης
Ἐπὶ τύμβῳ στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου
27 Μαΐου - 30 Σεπτεμβρίου, 2023
Πόρος

Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου
Πλατεία Κορυζή
18020 Πόρος
Ελλάδα

(+30) 697 9989 684

Ώρες λειτουργίας
Δευ, Τετ-Κυρ:
08.30-16.00

Σχετικά με τον καλλιτέχνη

Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον τόπο καταγωγής του, την Τήνο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα από το 1993. Εργάστηκε με τον μαρμαρογλύπτη πατέρα του Γιάννη Κυραρίνη από την ηλικία των έντεκα ετών μέχρι και την εισαγωγή του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1997-2003). Έχει εικονογραφήσει τα βιβλία: «Ημερολόγιο Ομίλου ALPHA, 2003», «Επαληθεύοντας τη νύχτα», (Δημήτρης Αγγελής, Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, Αθήνα 2011), «Encima del subsuelo /Πάνω απ΄το υπέδαφος» (Κώστας Βραχνός, περιορισμένη έκδοση, Αθήνα 2012), «Σταλάγματα από τα κεραμίδια» (Ιερομόναχος Αντώνιος Ρωμαίος, Εν πλω, Αθήνα 2015), «Διψώ για ένα ζωντανό νερό» (Μοναχός Ιωάννης, Εν Πλω, Αθήνα 2018). Έχει, επίσης, εικονογραφήσει τα Τεύχη 1,2,3 του περιοδικού «Νέα Ευθύνη» και το Τεύχος 1 του περιοδικού «Ανθίβολα». Συνεργάζεται με το περιοδικό «Φρέαρ» και με τον πολιτιστικό χώρο «Baumstrasse». Έχει εκδώσει το δοκιμιακό βιβλίο για τη ζωγραφική «Οι ερωτήσεις της Νεφέλης» (Μικρός Αστρολάβος/Ευθύνη, Αθήνα 2011). Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τις Βρυξέλλες, το Παρίσι και τη Βαρκελώνη. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία.

Σχετικά με την έκθεση

Ο Αλέκος Κυραρίνης περιγράφει την άρρηκτη συνέχεια του χρόνου μέσα από δεκαπέντε έργα , τα οποία πρόκειται να εκτεθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου. Αναφέρεται λυρικά στην σχέση ανάμεσα σε ζώντας και νεκρούς, στην ανάγκη μιας ζώσας, αιωνίας μνήμης η οποία κρατά παρόντες τους κεκοιμημένους.
Αυτή η ανάγκη υπάρχει από την απώτατη Αρχαιότητα και εκφράζεται με επιγραφές, με σχέδια, με γλυπτά, με υπομνήματα- όλα όσα ορίζονται ως επιτύμβια. "Επί τύμβω", ως και σήμερα, υπενθυμίζονται "κλέα ανδρών", αλλά και ανώνυμα καθημερινά πρόσωπα, σε κάποιους οικεία και αγαπητά, στο πέρασμά τους από την ζωή.
Ο Αλέκος Κυραρίνης συναισθάνεται το βάρος και το κύρος του "μουσειακού" παρελθόντος το οποίο, όμως, δεν διαχωρίζει από το βιούμενο παρόν. Οι φιγούρες που σχεδιάζει λειτουργούν από κοινού με τις παραστάσεις των αγγείων και τις επιτύμβιες στήλες του Μουσείου· ταυτοχρόνως, όμως, παραπέμπουν και στην χριστιανική πίστη και εικονογραφία. Φύλακες Άγγελοι προστατεύουν και επαγρυπνούν ως σύνδεσμοι με το υπερπέραν, με το άγνωστο σύμπαν όπου βρίσκονται οι απελθόντες.
Στις εκθέσεις του Αρχαιολογικού Μουσείου του Πόρου προβάλλεται ένας διάλογος ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, ανάμεσα στα εκθέματα του Μουσείου και τον εικαστικό κόσμο ενός σύγχρονου καλλιτέχνη. Ο Αλέκος Κυραρίνης εντατικοποιεί τον διάλογο αυτόν, επεκτείνοντάς τον στην σχέση ανάμεσα στο βίωμα και την μνήμη.